De tijd verstrijkt en met dat de tijd verstrijkt groeit het ongeloof en de hoop!

Ongeloof omdat Wessel aan de buitenkant helemaal niet ziek oogt. Ja, dat slangetje van de sonde zie je. Maar eerlijk gezegd zien wij dat niet eens meer. Wij zien een ondernemend mannetje, een kereltje dat lol maakt en zich steeds meer ontwikkelt. Heerlijk om ‘m om je heen te hebben drentelen… Alsof er niets aan de hand is.

Dat is tegelijkertijd ook de reden dat Myrthe en Jurjen weten dat de chemo’s wéér niet geholpen hebben, maar we de grote zorg die we hebben niet met hen delen. Oók omdat we hoop blijven houden op genezing. En die hoop wordt steeds maar weer versterkt door hoe Wessel zich gedraagt. De feiten worden verdrongen door het beeld dat we van hem krijgen… Helaas weten we uit de praktijk inmiddels ook dat de buitenkant zo ongelooflijk bedrieglijk is.

We pakken de draad weer op, het leven gaat door. En ook het ‘ziekenhuis-leven’. De beide studies waar we ons bij aan hebben gesloten zijn van start gegaan. Dat betekende de afgelopen tijd veel heen en weer rijden naar Utrecht. Maar…wat maakt het uit?! We sliepen heerlijk in ons eigen huis en bed. Dat is tóch vele malen fijner dan een overnachting in het ziekenhuis :-).

En iedere dag nam Wessel ‘zijn’ plekje op het balie-trappetje (PMC) in…

Wessel moet nu iedere twee weken een dagdeel naar het ziekenhuis zodat er via z’n Port-à-Cath chemo toegediend kan worden. Daarnaast krijgt hij om de vier weken een 5-daagse chemo in de vorm van een capsule. Die chemo wordt via de sonde (oraal) toegediend. Twee weken geleden heeft hij voor de eerste keer deze 5-daagse chemo gekregen. Dat gebeurde in het ziekenhuis zodat men kon checken of hij niet te veel bijwerkingen zou krijgen. Gelukkig was dat niet zo en dus mogen we deze chemo eind december zelf, thuis toedienen. Fantastisch!!! De impact voor het gezin is daardoor veel minder intensief dan bij de andere kuren. We krijgen quality-time met het gezin!

Tussen onze uitstapjes naar Utrecht door hebben we ongelooflijk veel mooie momenten gehad. Als gezin, maar zeker ook daarbuiten. Wat krijgen we veel liefde! Van mensen dichtbij, maar ook verder weg. We zijn onder de indruk dat er zovelen met ons meeleven. Ieder op zijn/haar eigen manier. Het is helaas onmogelijk iedereen persoonlijk te bedanken. Via dit blog maken we van de gelegenheid gebruik onze ontzettend grote dank uit te spreken. Het meeleven is hartverwarmend!

De maand december is in volle gang. Een voor ons in vele opzichten bijzondere maand. Door alles heen wordt het kleine groot, het normale bijzonder! We kijken naar Wessel, maar niemand weet wat de toekomst brengt. Tel je zegeningen…