Hoe het nu gaat…

Met grote regelmaat krijgen we de vraag hoe het nu met Wessel en met ons gaat. Tijd voor een update.

Nog geen 4 weken geleden deelden wij het bericht dat er bij Wessel toename van ziekte was geconstateerd. We zijn overladen met meelevende en bemoedigende berichten, kaarten, lieve cadeau’s… Hartverwarmend! Heel veel dank!

Tot dan toe ging het aan de buitenkant altijd heel goed met Wessel. We schreven in onze blogs met regelmaat dat het zo geweldig goed ging met ons kereltje. Hij groeide, ontwikkelde zich, was energiek en vrolijk…

En toen ging het mis. Daags na ons laatste blog kon Wessel nauwelijks meer lopen en kreeg hij hoge koorts. Na controle van de bloedwaardes bleek een bloedtransfusie noodzakelijk en moesten we starten met pijnstilling. De inmiddels al geplande ‘chemodruk’ (waarover we in ons vorige blog schreven) werd opgestart in de hoop dat er ‘nog wat tikken uitgedeeld’ konden worden. Duidelijk was dat Wessel in 2 weken tijd onverwachts veel had ingeleverd.

Nu, weer 2 weken later zien we een heel zieke Wessel. Er is veel gebeurd, we waren met regelmaat in het ziekenhuis te vinden, Wessel heeft verschillende bloed- en trombotransfusies achter de rug en ook de pijnmedicatie is verder opgehoogd. Alles wat er nu gebeurt met het kleine lichaampje past helaas bij progressie van de ziekte. Waar Wessel een maand geleden nog energiek, babbelend en lachend door de kamer heen rende, hangt hij nu lusteloos op schoot en slaapt hij veel. Gelukkig is hij thuis en zijn we als gezin bij elkaar.

Samen met Myrthe en Jurjen hebben we gesproken over het feit dat Wessel steeds zieker wordt en wat er de komende tijd op ons af gaat komen, heftig en confronterend. Maar wat is het fijn om als gezin de verbondenheid in het verdriet te ervaren en de ontnuchterende opmerkingen van Myrthe en Jurjen op je in te laten werken. Kinderen zijn puur…

Met elkaar maken we er zo goed en zo kwaad als het kan een hopelijk relatief rustige, goede en liefdevolle tijd van. Met oneindig veel kusjes en knuffels!

Wessel met papa en mama… Foto’s van begin vorige week in het ziekenhuis