Gister stond de aftrap van de tweede N8-kuur gepland. Het kwalificeren voor deze kuur was voor het eerst iets minder vanzelfsprekend. De bloedwaardes van Wessel waren tijdens de periode dat hij thuis was namelijk niet al te best. Desondanks hadden we alles ingepakt om de komende week in het ziekenhuis te kunnen verblijven. We gingen vol goede moed op weg naar Utrecht. Na de bloedcontrole bleken de waardes goed genoeg om van start te gaan met de tweede N8-kuur. Fijn! Na het eerste ‘shotje’ chemo mocht Wessel nog eventjes van de afdeling af voordat de 24-uurs chemo werd aangesloten. Van dat moment hebben we dankbaar gebruik gemaakt :-). Inmiddels zit Wessel tot en met vrijdag aan de continue chemo en is hij aan de afdeling gekluisterd. We doen onze uiterste best om er ook deze kuur weer het beste van te maken voor Wessel én voor het gezin.

Elf dagen zijn we thuis geweest en nu zitten we weer volop in het ziekenhuis-leven. Dat is best even schakelen als je net een geweldige week achter de rug hebt. Myrthe en Jurjen hadden herfstvakantie. En wat hebben we het getroffen met het weer! De zon scheen, de temperatuur was goed… We konden dus heerlijk naar buiten. Als gezin, maar ook met vrienden. Wat zijn we rijk!

Banjeren door het bos, voetballen bij ‘de FC’, spelen in de speeltuin, appels plukken, appeltaart bakken, zwemmen, lunchen in een restaurantje, skeeleren en fietsen, bij papa z’n zaalvoetbal kijken… Simpel, maar fijn. Waar het kon, ging Wessel mee. En als hij niet mee kon, was hij in de vertrouwde handen van één van de oma’s.

We hebben herinneringen gemaakt! Waardevol…

Nu ‘hangt’ Wessel al weer twee dagen aan de chemo. En dat gaat vooralsnog goed. Vanmiddag waren Myrthe en Jurjen in het ziekenhuis en had hij bezoek van onder andere z’n twee nichtjes. Hij geniet daar zichtbaar van. Reuring, gezelligheid, interactie…  Dan wordt je in dankbaarheid stil en geniet je van wat je ziet!

Nog acht dagen te gaan…