Het is echt ongelooflijk! De afgelopen week samenvattend kunnen we alleen maar zeggen dat het met Wessel (gezien de omstandigheden natuurljk) heel goed gaat. Zaterdag – een dag nadat hij de 8-daagse chemokuur achter de rug had – kroop hij energiek en vrolijk de kamer rond. De dagen erna veranderde daar weinig aan. Hij trok zich op in de box, liep langs de bank en genoot duidelijk van z’n vrijheid :-). Hij was zelfs zo goed dat we op een avond met de familie pannenkoeken zijn wezen eten. Zo’n uitje hadden we van te voren niet kunnen bedenken… En dat maakt het júist zo waardevol!

Verder was het vooral knuffeltijd met zus en broer. En het was heerlijk de vrolijke lach van onze kleine man weer in huis te horen. Dapper doorstaat hij de dagelijkse injecties van de thuiszorg. En als er weer bloed geprikt wordt, staan Myrthe en Jurjen er ernstiger bij te kijken dan Wessel zelf. Hij laat het gebeuren…

Voor Myrthe en Jurjen was het weer wennen thuis. De ‘feestweek’ van vorige week beviel wel. Wat zijn ze heerlijk verwend. En dat verdienen ze ook. Thuis in het gareel lopen is dan best lastig :-). Gelukkig waren redelijk snel de kaarten weer geschud en was het thuis uiteindelijk ook een fijne vakantieweek. We hebben vooral heel veel spelletjes gespeeld. Want Myrthe is handig met haar gipsen-arm, maar ondanks dat nog wel beperkt. We zijn aan het aftellen…. Hopelijk mag donderdag a.s. het gips eraf!

We zijn ontzettend blij dat het met onze kinderen – gezien de omstandigheden – goed gaat. We genieten daar van, ondanks dat we zelf behoorlijk moe zijn. We concentreren ons op het gezin en Maurice daarnaast op z’n werk. Nog een paar dagen, dan moeten we ons vroeg in de ochtend melden in het LUMC voor Myrthe en later op de dag in het Prinses Maxima Centrum voor Wessel… Maar dat duurt nog even!