Na een aantal heerlijke en redelijke rustige weken was vorige week dinsdag toch echt het laatste shotje chemo in de BEACON-studie. De studie is daarmee ten einde…
Het was voor ons een moment waarop we vooral terugkeken op een heerlijk half jaar. Als we onze foto’s en filmpjes de revue laten passeren zien we wat we voelen. We hebben veel quality-time gehad met elkaar, zonder ziekenhuisopnames. Voordat we met de BEACON-studie begonnen wisten we totaal niet wat ons te wachten stond en hoe Wessel zou reageren op de medicijnen. Hoe geweldig is het om nu te constateren dat we zo’n fijn half jaar achter de rug hebben?!
Vorige week stonden de gebruikelijk onderzoeken weer in de agenda. De uitslagen van deze onderzoeken worden in de aankomende weken bestudeerd en besproken. Er moet namelijk weer een nieuw plan gemaakt worden. Hoe nu verder? Wat zijn de mogelijkheden voor Wessel op dit moment?
De onderzoeken verliepen zoals gebruikelijk heel soepel. Wessel wordt ouder, maar vindt alle handelingen die verricht worden geen enkel probleem. Gelukkig maar! Nadat hij de scans achter de rug had en ontwaakt was uit de narcose, ging het helaas mis. In korte tijd kreeg Wessel hoge koorts en zagen we ‘m suf worden. Gelukkig waren we op dat moment nog in het ziekenhuis en werd er direct en adequaat gehandeld. Al vrij snel was Wessel weer ‘bij’. Hij wist ‘hihihi-hahaha’ te zingen (van Berend Botje) en daarmee was de spanning er bij ons weer grotendeels af. Maar, ziekenhuisopname was wel noodzakelijk. En dus… slaapt Wessel sinds vrijdag jl. in het Prinses Maxima Centrum.
Inmiddels weten we dat er een bacterie ‘op de lijn’ (Port-à-Cath) zit die met antibiotica behandeld moet worden. Dat is direct ook de reden dat Wessel voorlopig in het ziekenhuis blijft. Niet omdat hij zich ziek voelt, maar omdat de antibiotica-behandeling nog een aantal dagen duurt. Ach ja… Wessel vermaakt zich prima en wij zijn vooral heel dankbaar dat het weer goed gaat met ‘m!
Team Wessel 