Het gebeurt altijd bij een ander, totdat…. 30 november 2016 veranderde ons hele gezins- en familieleven. Bij Wessel, dan 5 ½ maand oud, ons lieve jongste kleinkind en zoon van onze dochter Mari-Elze en Maurice is een tumor geconstateerd. Het broertje van Myrthe en Jurjen heeft kanker, Neuroblastoom. Een behandelplan wordt niet gestart in de hoop dat van “binnenuit” verbetering plaatsvindt. Een periode van onzekerheid breekt aan. Afwachten, hopen en bidden om verbetering en herstel. Telkens die spannende controlemomenten. En zo tegenstrijdig. Het beeld bij de artsen dat de tumoren aanwezig zijn, maar het geluid van Wessel van een op het oog gezond mannetje… Altijd die lach en pretoogjes……! Hoop, vrees, verwachting…. Totdat…

Begin juni jl. is geconstateerd dat er verdere uitzaaiingen zijn. Wessel moet worden behandeld. Een intensieve chemoperiode start deze week, de week van zijn eerste verjaardag. Wessel logeert tijdens een ‘chemoblok’ van 3 weken iedere eerste week in het ziekenhuis. Zwaar voor Wessel, Mari-Elze en Maurice met Myrthe en Jurjen. Als (groot-)ouders en verdere familie staan we om hen heen, doen wat we kunnen…..

Kanker, zo’n verraderlijke ziekte… We staan zo machteloos…

Samen met ‘Team-Wessel’ hoop ik op 1 september 2017 op de fiets de Mont Ventoux te beklimmen om zo geld in te zamelen voor onderzoeksdoelen van het KWF. Bestemd voor onderzoek naar een nog betere behandeling van kankerpatiënten. Om Wessel en anderen die deze vreselijke ziekte hebben te kunnen helpen!